Aştan yoksun geçen bilmem kaçıncı gecede,
Bulutlar gecenin sessiz şahidi,
Canımdan gittikçe her saniye,
Çam kokusu sararken bu şehri,
Demiri oldum yalnızlığın.
Etrafımda farklı maskeler takmış insanlar,
Farklı kişilikleriyle tanınıyorlar.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta