Birinci sen.
Ufukta / yere düşen bir fincandan yansıdı ışığın. Kırıp döktüklerimize rest çekiyordu, ağzın.
İkinci sen
Dışarıdan atılan bir mektuptur çocukluğumuz. İki kere pulladığın göğü açıyorum, aşk soldan fırlayan çıngı.
Bir gün gelir de unuturmuş insan
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde
Devamını Oku
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde
:)
İki öyküde sevdim seni.
Birincisinde yoktu bir ismin
İkincisinde yoktu bir ismim.
Işık mülkiyetini tasdik ettirdi hüzne.
Sızabilir içeri.
Papatyanın ödünç tuttuğu ayna
Derin çizgi.
Katlanarak çoğalıyor uğultu..Gözün kapalı yar. Aklında bu yamyam aşka verecek hiçbir cevabın yok.
Benimde yok.
ben en çok onyedinci seni sevdim...çalışmalarınız gerçekten farklı ...ama güzel...tebrikler...
Uzuuuuuuuun ama güzel çalışma olmuş tebrikler
Yok/tan kızılsa şimdi her yer..bil ki bir hüzünle sevişiyordur aşk/çoktur..
maça rua
sinek rua
canım harikasın daha ileriye özgür düsüncelerle devam diyorum arkandayız
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta