21.05.2013 bir ölüm günü...
Tutunmak için satırlanıyorum bu sefer.
Ölümü her an hırpalayan benliğimden yazıyorum.
Biraz bizden biraz da biz olamayan çoğul kelimelerin anlamsızlığıyla örtüşüyorum.
Kalemini kırmış bir türlü dizginleşmeyen duygu tanecikleri gibi,
Sağa sola dualar selamlayan,
Kimbilir kaç kişi senin zarif hallerini sevdi
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Devamını Oku
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta