Yirmi Beş Şiiri - Büşra Eker

Acınası bir yalnızlıkla baş başayız yine.
Ne tuhaf iğne ya bu düşmüyor yere
Ama değmiyor da hiçbir kalp bir diğerine.
İşte şimdi iner akşam.
Umut bu ya beş parasız oturulan sofralar şenlenir şarapların en yücesiyle.
Adın geçer bir şarkıda yirmi dört kez,
Koca bir gün eder adına en yaraşır cinsten.
Ağır aksak adımlarla varılan kapı duvar,
Adını andım yirmi beşinci kez.