Aydınlıklar görünmeyen, çıkmaz bir yoldayız,
Yorumu yapılmayan, garip bir rüyadayız,
Kalemim özgür, bedenim zincire vurulmuş,
Eğri doğru içinde, fani bir dünyadayız.
Dertler anlatılamaz, kalem boşa çırpınır,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta