Yıpranmış Umutlar Şiiri - Bülent Kayaalp

Aydınlıklar görünmeyen, çıkmaz bir yoldayız,
Yorumu yapılmayan, garip bir rüyadayız,
Kalemim özgür, bedenim zincire vurulmuş,
Eğri doğru içinde, fani bir dünyadayız.

Dertler anlatılamaz, kalem boşa çırpınır,
Kulaklar dinler, gönüller duyarda kırılır,
Dertler taştan duvardır, üzerime yıkılır,
Büyüsün özlemler, aşktan uzak diyardayız.

Günleri günler kovalar, gün günle yarışır,
Gurbetteki geceler, hep gündüzle karışır,
Dudağım susmuş, içimde isyanlar bağrışır,
Bağlama ağıt okur, ağlamaklı sazdayız.

Sular akadursun, yönleri hep ayrılığa,
Ağaçlar suya hasret, yapraklar yeşil boya,
Bülbülden aynı türkü, uzandı sonsuzluğa,
Bahar gördük rüyada, kışı bitmez yazdayız.

Eller kollar bağlanmış, çırpınma yüreklerde,
Damla damla gözyaşı, toplanır göletlerde,
Sabır sadece, kulakta kalan öğütlerde,
Kavrulur yürekler hep, acı dolu hazdayız.

Ziya' yım hep ararım, çareler nerelerde,
Mutluluk akıp gider, çağlayan derelerde,
Setler kurdum önüne, akıntı durmaz, niye,
El açık dil kunuşur, bin umut niyazdayız.