yıpranmış anıtlara taş taşıyanım
baharı kıştan ayıracağım keskin çizgilerle
yeniden yapacağım tarihi, yangınlar gibi
yaklaştıracağım güzle esrimeyi birbirine
ateşe kısık gözlerle bakacağım
Yorgun gözümün halkalarında
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
Devamını Oku
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta