Yinede Özlüyor İnsan Şiiri - Emre Deniz

Nasibim kadar sevdim seni,
Özlesem de insan, kadere boyun eğmeli,
Seven dua ile kalbini teskin etmeli.

Kısmetim kadar gördüm seni.
Görmek istese de o gözler,
İnsan kendini durdurabilmeli.

Bazen yenerim kendimi,
Bu yollar dikenli gül gibi,
Nasibin gül ise insan, dikenleriyle sevmeli.

Sonra aklıma gelir,
Yanlışlar içinde yürümemeli insan.
Başı yok, ortası yok bu hikâyelerin; sonu hüsran...
Ama yine de özlüyor insan,
Yine de özlüyor insan...