Büyüttüm besledim aç gezdirmedim
Yinede onlara yaranamadım
Namerde el açıp haram yemedim
Yinede onlara yaranamadım
Evlendirdim birde asker eyledim
Yanlarında oturup günün görmedim
Aç kaldım bir lokmaların yemedim
Yinede onlara yaranamadım
Kırkıma gelmeden saçım ağarttım
Onların yüzünden evimi sattım
Yeri geldi gardaş sokakta yattım
Yinede onlara yaranamadım
Babalar hep böyle uzatmayalım
Her evlat böyle değil suçlamayalım
Yalan dünya kendimizi kandırmayalım
Yinede onlara yaranamadım...
............
(2009-Ankara)
Kayıt Tarihi : 8.2.2009 14:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
'Yinede onlara yaranamadaım' şiirinize paralel olduğunu inandığım ve evlatlarımız bir de bu açıdan düşünmeleri gerek diye inandığım şiirimi sizlerle paylaşmak istedim.Sevgi sizinle olsun.
Çocuğum
Anlat bana çocuğum,
Gül ne ister senden?
Onu koparıp koklamanı mı...
Yoksa o heybetli duruşuna bakmanı mı...
Belki de ona su vererek yaşatmanı..
İster senden çocuğum!
Arkadaşın senden ne ister ?
Onu olduğu gibi anlamanı...
Yoksa yalnız kaldığında dost olmanı mı...
Onunla yaz gecelerinde dolaşmanı mı...
Belki de sadece anlayış ve saygı...
İster senden çocuğum !
Ailen senden ne ister ?
Büyüyüp kendi ayakların üstünde durmanı mı...
Yoksa iyi bir aile kurmanı mı...
Onlara yaslandığında bakmanı mı...
Belki de insan olmanı...
İster senden çocuğum!
Peki sen...
Sen ne istersin çocuğum?
Yanan kalplerde dalaşırken...
İnsanları birer birer tanırken...
Sevgiyi insanlara verir ve anlatırken...
Sen...
Sen ne istersin çocuğum!
Mehmet Aydemir
TÜM YORUMLAR (1)