Yinede mutluyum! Şiiri - Mustafa Yaralı

Gönül ocağında, tavlı yüreğim,
Ateşte kızardı, demircesine.
Cehenneme döndü, şaştı feleğim,
Kemiklerim yandı, erircesine.

Beynimde balyoz var, başım örs oldu,
Şahmerdan kesildi, darbesi boldu,
Varlığım sıkıştı, kalbime doldu,
Et kemik yığını, denircesine.

Hiç durma daha vur, daha da diye,
Duyduğum seslerden, döndüm deliye,
Ürkek ve çekingen, baktım geriye,
Haykırıp duruyor, emircesine.

Fırtına, kasırga, gök gürültüsü,
Bozuldu dünyamın bütün ütüsü,
Başımda dönenin daha kötüsü,
Her an bir kıyamet gelircesine.

Ölüp dirilişim kaçıncı defa,
Gitsem de gelsem de, ensemde cefa,
Nerede şenliğim, nerede sefa?
Yaşadığım huzur, cevircesine.

Param parça oldu her sabır taşım,
Gözüm kan ağladı, dinmedi yaşım,
Boğazımda düğüm, ekmeğim aşım,
San ki; zehir zıkkım yenircesine.

Şiddeti dokuz mu, on mu depremin?
Hiçbir zelzeleden, olmadım emin,
Durmadan altımdan, kayıyor zemin,
Dik duruş bırakmaz, devircesine.

Çevremde dolanır, şeytan ordusu,
İçimde kalmadı, ölüm korkusu,
Yaşadığım hayat ömür tortusu,
Yinede mutluyum, denircesine.

Sırtımda namlu var, göğsümde kama,
Yüreğim yaralı, dert yama yama,
Hayat birçok şeyler sunuyor amma,
Tahammül ödülü, verircesine.

28.07.2011…Mustafa YARALI