Yinede gelmedin Şiiri - Hüseyin Çoban 2

Ben zehirle dolu bir toksin'im,
Dudaklarım çok tatlı, çok sulu,
Ama öpücüğüm ölüm öpücüğü,
Ruhum Korku getirir,
Günahın kalbi benim kucaklarımda,
Sevabın Merkez'i beni aşmakta,
Lanetin sonucu benim aşkımdır.
Kalbim'i kim kabullenir,
Lanetlenmiş bu Aşkla,
Kimi sevebilirim,
Dualarla ölebilirim,
Beddualarla Dirilebilirim,
Yokluğum, sömürgenin ön koşulu,
Varlığım bir istismardır.
Ben halkalı Güneş'in, Ay ile kavuşumuyum,
Kehkeşan'ın gök adası'yım,
Yedi kız kardeşlerin, doğuşuyum,
Süpernova'nın İnfîlakıyım,
Kuyruklu yıldızların, Çamur topuyum,
Ahura Mazda'nın, Merhameti'yim
Ejderha ve Ehrimen'in gazabıyım.
Benimle yaşamak imkansızdır,
Sadece nefret edilebilirim,
Sevgi terim'i uzaktır bana,
Ama bana geleceksin,
Bu karanlık orman, beni tekrar sevecek,
Ruhum gölgelerin altında dinlenecek,
Tekrar cehennem ateşimde, su ölecek.
O halde bana gel, hadi,
"Sodom" ve "Gomora" gibi,
Kükürt ve asit yağmuruyla,
Nükleer ve nötron bombaları gibi,
Bir çekirdek bir kıvılcım,
Ben sadece nefrete layıkım,
Ön ismim Tamu, karakter'im yıkım getirir.
Doğa üstü, şahmeran'ın ta kendisi'yim,
Lokman Hekim'im, hikmet sahibi'yim,
Sıkıntılı iman'ın, susuzluk ilkesi'yim,
Kısıtlı Mutluluğun, Mahcur Neşesi'yim,
Bayağı Kederlendim, merak etmedin,
Çok Acı çektim, intikal etmedin,
Hasret geldi, yine'de gelmedin,
yine'de gelmedin.

27.05.2020

Hüseyin Çoban