Yetiştirip yetiştirip uçurdun bizi
Karlı karlı dağlardan aşırdın bizi
Hal bilmez soysuza düşürdün bizi
Yinede çok severiz sani be NİĞDEM
Yokmuydu sende bir dilim ekmet
Başıkıza vurdular her yerde tokmak
Gönül ister her zaman koynunda yatmak
Sensiz günlerimiz zehir be NİĞDEM
Elmalar toplanır ağac dalından
Zehir olsa içilmezmi yarin elinden
Hiç ayrılırmı insan doğduğu yerden
Senden ayrılması zordur be NİĞDEM
Derman sığmaz havasına suyuna
Seyretmeye doyum olmaz hasandağına
Kimse zarar vermez bahcesine bağına
Her şeyim sendedir benim be NİĞDEM
Zamandan zamana tarih olmuşsun
Kayseriyi en yakın komşu bilmişsin
Aksarayı TÜRKİYEME il olarak vermişsin
Gönlümün sultanı sensin be NİĞDEM
İnsanları candır canana benzer
İsteyen her yerini gönlünce gezer
Nelbent boğazında koca bir mezar
Babanem amcam orda be NİĞDEM
Çikmışız gurbete hasret kalırız
çağırsan sen bizi hemen deliriz
Belkıde gurbette sensiz ölürüz
Yinede ölümüz gelir be NİĞDEM
Melekoğlum hasretinden yanmazmı
İmkan olsa sana her gün gelmezmi
Uğruna istesen canın vermezmi
Gönlümün sultanı sensin be NİĞDEM
Kayıt Tarihi : 25.6.2011 22:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!