Yinede Şiiri - İbrahim Sarıtaş

Yinede

Güvercinler konar çatıma
Gökyüzü gülümser bana
Rüzgarlar taşırdı hislerimi yürekten
Özlemiyle yanılan yüreklere
Anlaşılmadığım insanlara
Kara kara bulutlarıyla
Sonbahar yapraklarıyla
Çoktan dökülmüş olurdu hüznüm
Baharda çiçeklerle açılırdı
Ve bir daha da üzülmezdi gönlüm
Bir bilinseydim
Bilinseydi neyi ne kadar sevdiğim
Kim için kimler için ne fedakarlık yapmışım
Yüreğimin derinliklerinden gelirdi
En yüklü halleriyle yaşam sevinci
Yaşama bağlanma sevinci..
Kışın bembeyaz kefenini örtmesini istediğimde

PAYLAŞMANIN ve BAĞLANMANIN sevinciyle
Göz yaşlarıyla uğurlarken sevdiklerim beni
Yürekten gülümsemelerle terk ederim hayatı
CAN olmasa da benden yana
Kapatırım gözlerimi
Duygularımı boğan hayata
Elin ipi olsa da boğazımda
Ferman elin olsada
Yüreğimdekiler yeter bana
Yalanda yaşatamadıklarımı
Yaşatırım en tatlı uykularımı bölüp hayallerimde
Yaşatırım ay ışığı yapıp karanlık gecelerimde
Yüreğimdekiler yeter bana
Beklediğim bu son yolculuğumda
En tatlı gülümsemelerimle
Yalan dünyaya inat
Terk ederim hayatı
Yeter ki belirtilsin
Terk ederim istenilmediğim yeri
Terk ederim istenilmediğim insanları
Terk ederim yalanı, ayrılıkları
Yinede..
PAYLAŞMANIN ve BAĞLANMANIN sevinciyle…

İbrahim Sarıtaş
Kayıt Tarihi : 9.3.2004 17:23:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

İbrahim Sarıtaş