üzerine ihanetin kokusu sinmiş
gözlerin hep aşağılayacı
saçların bile rüzgara isyan etmiş
sinsi sinsi gülüşün
ey şalvarına tükürdüğüm
yinede öldüğünde
en çok ben üzülürüm
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta