kalleş devingenlikte irkilirim gömülürüm acıya
ertelenmiş dinginlikten kış üşümelerinin uzayışından
ve çadırlardan kerpiç evlerden
zifiri karanlığında gecenin gömülür hüznüne kardelenler
körpe bedenler oyalanan zamana
artan endişeye ve uçmağ söylencelerine
kesat toprağında donan doruklarını ve ateşi örten hıncını
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta