Yine Yollardayim...2 Şiiri - Fahri Işık

Ő ğretmen evinde akça abat’ta misafirlik
Yeni bir dost ferudun bey, işi dişçilik
Ofa geldim bir ooof çektim ciğerimden
Uzun gölde kan döküldü gözlerimden
Onuncu yılın marşını, Feryad gibi okudum
Bir koro bulamadım sesime`de, yalnız kaldım
Şaşırdım’’da kendimi başka diyarlar’da sandım

İkibin altı yüzlük irtifada sümenâ”da
Bir doğa harikası, Yeşillerin arasında
Antik yılların tapınağında, o koşullarda
Bize tarih bırakanları minnetle andım.
Vatana sevdalı yüreğimle, bir başıma,
Oturdum bir köşede, ihanetlere ağladım
Uzun gölün, Yeşil dağlarına çıktım
Bandırma vapuruna mendil salladım
Kökleri asil kanlarla sulanmış ağaçları,
Her karış toprağında, yaşama doymamış,
Şehitleri gömülüdür bu vatanda
Boşuna göçmedi topal OSMAN ağalar
Satı analar HASAN TAHSİN BABALAR
Döndüm Trabzon radyosuna bir ikindi vakti
Asker arkadaşım giresunlu kâmil şensoyun
Türküsünü Söyledim
{ İnelim enginler’’de yüksek dağlar karmolur }
Nazlı yaralı yüreğim, Türkülü sazlı gönlüm,
Bir demli çayın umuduna geldim rizeye
Çekirdeksiz mandalina getirdim
Dikensiz güney bahçelerinden
Dağ başını duman almış marşına başladım
Sesime yankı bulamadım,
Sokaklarda yalnız kalakaldım.
Bitirdim yolculuğumu rizeden geri döndüm.
Dünya nekadar küçükmüş vakfıkebirde çarşıda
Hollanda arabası bana gülüyor karşıda
Hakxbergenden dost Kemâletin’in
Marketi var birde güzel hanesi
Sabah sabah kurdu, kahvaltının alası
Sofrada doyumsuz hele fındık helvası.

Samsun dönüşü veda ettim, dostlara
Güneşi, ufuktan doğduran kahramanlara,
Düştüm sahilden bafra yollarına
Gençliğimin arkadaşı tütününü yakamadım
Dumanında tüttürdüğüm yılları andım
Zirvesine çıktım”da dağlarının sinop”un