Ve yine gidiyorum,
Kırıkkale’den İstanbul’a...
Yani sana.
Adım adım sana geliyorum,
Seninle buluşacağımız o anı
Sabırsız bir kalple bekliyorum.
Bir kahve içelim istiyorum,
Hiçbir şey düşünmeden,
Sadece gözlerine bakarak susmak belki.
Bütün düşüncelerime ara verdim,
Sürekli seni düşünüyorum,
Sadece seni.
Bir masada seninle oturmak,
Birlikte susmak bile konuşmak gibi...
Kalbim, senin yanında
Daha az yoruluyor hayattan.
Kayıt Tarihi : 28.12.2025 02:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Kahve Kokusu




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!