Biliyor musun?
Dün gece çok üşüdüm.
Sıkı sıkı sarılıp yorganıma, düşündüm saatlerce. Zamanı ters çevirip, susturdum bütün kelimeleri. Boğazıma kadar doldu özlemin; göz kapaklarım sırılsıklam oldu, söyleyemedim derdimi. Göğüs kafesimden boşluğuma atladı kokun. Ölmekten daha beter oldum, ölmedim.
Saatlerce boğuştum gözlerinle. Üstüm başım kan ter içinde kaldı. Boğuldum, ayıran olmadı.
Avazım kesti ümidini Yusuf'un kuyusunda. Duymadı Züleyham...
Çalmadı kapılarım.
Çok karanlıktı gece.
“Bize ne irs-ı peder, ne servet ü ne cah kalmıştır,
Şuûr-ı hikmete karşı bir eyvallah kalmıştır'
Sultan Veled
Devamını Oku
Şuûr-ı hikmete karşı bir eyvallah kalmıştır'
Sultan Veled
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta