Yine Yoksun Şiiri - Behçet Elcik

Bugün yine yoksun.
Zihnimde görememnin çığlığı,
ilham perilerin beni terk etti,
kalemim titriyor elimde.

Yine yoksun!
Bütün kainat bana küskün,
derc edecek sanki kalbim,
hülyalarım, hülyasız,

titreyen kalemim, sihrini yitirmiş,sanki
Sirk sihirbazı gibi mahcup orta yerde,
hani sende bensiz olamazdin,
endamına yandığım dünyada,

nerdesin? Karlarda mahsur çiçek,
açtığın yerde, puslu hava,
seni, yılanlar, çiyanlar,akrepler,
his edecek.

Baharım seni bekler,
konacak kelebekler,
bal arısı vizildar, bahçemde,
sensiz sanatını nasıl arz edecek.

Özün bahçemin toprağında,
özünden yoksun, hayatım.
Ruhsuz, nasıl gececek.
Sen istemesende, her şey özünde, gercek.