Yine Yoksun Şiiri - Mesut Türk

Sen benimsin bir tanem ben de senin
Gözümde hayalin elimde resmin
Bilemiyorum ki şimdi nerdesin
Yine yoksun dön gel bitsin hasretin.

Ümitlerimiz vardı dağlar kadar
Kalbim sevginle sular gibi çağlar
Geçmiyor sensiz haftalar ve aylar
Yine yoksun yüreğim kan ağlar

Hatrıma geliyor anılar bir bir
Sensiz içtiğim sular bile zehir
Dar gelir artık bana bu şehir
Yine yoksun ecel selam gönderir

Bir sır oldu bütün arzularımız
Bitti mi diyorsun gizli aşkımız
Uyandık artık son buldu rüyamız
Yine yoksun ayrıldı yollarımız

Yıldırımlar böldü uykularımı
Feleğe bırakma al şu canımı
Çıkmaza soktun bütün yollarımı
Yine yoksun yıktın gönül tahtımı

O kara gözlerde ne güzel bakar
Her adım atışta yüreğim sızlar
Dertlerime ortak bomboş sokaklar
Yine yoksun yıkılsın ulu dağlar

O şaşalı gecelerde bir sükut
Son mesajda yazmışsın “BENİ UNUT”
Gözlerimde yağmur damlayan bulut
Yine yoksun kalmadı bende umut

Sensiz soluyor bu gençlik çağım
Ecel bekliyor bak alacak canım
Miras kalsın sana hatıralarım
Yine yoksun elveda sonsuz aşkım

Dünyada geleli bir gün gülmedim
Senden başkasına gönül vermedim
Sensiz bu dünyadan göçmek istedim
Yine yoksun ya sensiz gidemedim

Benim sevgim sana ağır mı geldi?
Seni benden fazla biri mi sevdi?
Ellerine başka eller mi değdi?
Yine yoksun tükettin ümitlerimi

Sevginle yüreğim sel olup coştu
Hasretin Mesut’a ateşten kordu
Alın yazımda ismin yazıyordu
Kalem bile “YİNE YOKSUN” diyordu…