Biliyorsun yine yenilecek kalbim
Bir çocuk gibi düşe kalka öğrenecek
Seni tattı ya bırakmayacak eteğini
Yine olsa yine yenilecek
Hazmedemedi bunca sevgiyi
Alışmadı üstünün örtülmesine
Bir çorba yapıp hadi gel denmesine
Biliyorsun yine olsa yine yenilecek
Soğukta ay ile konuşmaya alışıktı
Bu sıcak yatak onun için mi
Birde yatmadan yüzünü görmek mi
Biliyorsun yine olsa yine yenilecek
Sevmekten korkmuş aşktan kaçmış
Bu zamana kadar ne karnı nede ruhu doymuş
Seni tanıyana kadar senden korkmuş
Biliyorsun yine olsa yine yenilecek
Gönle girdin yer edin düşünme yarınını
Geldiğim yer çöplük sar bütün yaralarımı
Sen sar sarmala o yarada iyileşecek
Biliyorsun yine olsa yine yenilecek
Kayıt Tarihi : 14.12.2021 01:03:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!