Yine Yenilecek Şiiri - Mahmut Şahin

Biliyorsun yine yenilecek kalbim
Bir çocuk gibi düşe kalka öğrenecek
Seni tattı ya bırakmayacak eteğini
Yine olsa yine yenilecek

Hazmedemedi bunca sevgiyi
Alışmadı üstünün örtülmesine
Bir çorba yapıp hadi gel denmesine
Biliyorsun yine olsa yine yenilecek

Soğukta ay ile konuşmaya alışıktı
Bu sıcak yatak onun için mi
Birde yatmadan yüzünü görmek mi
Biliyorsun yine olsa yine yenilecek

Sevmekten korkmuş aşktan kaçmış
Bu zamana kadar ne karnı nede ruhu doymuş
Seni tanıyana kadar senden korkmuş
Biliyorsun yine olsa yine yenilecek

Gönle girdin yer edin düşünme yarınını
Geldiğim yer çöplük sar bütün yaralarımı
Sen sar sarmala o yarada iyileşecek
Biliyorsun yine olsa yine yenilecek