karabiberin acısı kıvamında sevdim seni
girdaplara, fırtınalara aldırmadan
bunca yıl seni benden ırakta kılan
iradene sarılarak düştüm yollara
ne rüzgar, ne sel, ne de kum fırtınası
döndürür beni yolumdan nafile
içimde yanar kavuşmak hevesi
ve bir kısa an
gözlerin gözlerimde
başın göğsüme yaslı
kokunu çekmişim ciğerlerime
eskiden cigara da isterdi canım
şimdi istemez
bir sessizlik var aramızda
sanki konuşur gibi
içi gülüyor gözlerinin
yeniden doğuyoruz gibi
dünyadan geçmişiz
mevlaya gidiyoruz
külünden arınmış kor gibi
canlı ve tazelenmiş yüreğim
durma haykırıver sevdanı
ovalara dağlara kırlara
bir ninenin hayır duası mı desem
yoksa bir gencin yakarışı mı
indirdi üstümüze rahmeti
bağladı seni bana yine eskisi gibi
korkum yok herşeyden ari'yim artık
kelimeler acıtmıyor içimi
ört sonbahar ört üstümüzü
seviyoruz, anlayıver artık bizi
Kayıt Tarihi : 13.11.2012 10:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmed Arif](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/11/13/yine-yeniden-24.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!