Yine Yeni Sancılar Şiiri - Özlem Çetin

Yine yeni, yeni sancılar
Yine böğrümde ağrılar
Yüreğimde toz duman fırtınalar
Yine yeni bir terkedilişin arifesinde
Yine ellerim koynum da
Yine gözlerin fersah, fersah uzaklarda
Bir çift buğulu gözlerin esaretinde
Tutuldu son nefesler,
Boğazım düğüm, düğüm
Arkası gelmeyen yutkunuşlar,
İş te bu! git gidebilirsen.

Hele böyle sessizce gidişler var ya
Keşke yürekli olsan da konuşsan,
Ayrılsak bile dost kalsak.
Ne aramızda köprüler atılsa
Ne de uçurumlarda yar olsak
Aslında biz sonsuza kadar dost kalsak
Ya seni anarken gözlerime yaşlar dolmasa
Ya da sen giderken aydınlığın şavkı yüzüme vursa.

Özlem Çetin