Sustu rüzgar
Sustu gün
Sen de mi sustun?
Hüzünlü akşamlardan
Nasıl da çekip gittin
Süzüldün enginlere
Karanlık loş ormanlara
Karınçalara tapan küçük bedenlerdik
Yağmur yollarını kesti
Suya hasret yürektin
Çağlayanlarda suyla bereber akardın
Suskun dilin
Kaygılı ruhun
Korku üretirdi
paranoyak dünyan parca parcaydı
vah zavalı vah
Yine yanlış dala bağlandın.
Kayıt Tarihi : 11.5.2020 18:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!