Yine Yanıldım Şiiri - Ali Topcuoğlu

Her gece odamın içinde
Son trenin çığlıklarını
Bahçe kapısının sesini
Sen gelecekmişsin gibi beklerim
İşte son tren geliyor
Ne sen
Nede yüreğin
Dışarıda yalnızca rüzgar
Denizde hafiften dalgalanma
Ağaçların yapraklarında kıpırtı
Uzaklardan ağustos böceği
Arsız bir köpeğin sesi belkide
Panjurların yanından çekildim
Masanın üzerinde solgun resim
Bana bakıyor
Düşüncelerimi okuyor
Sanki beni teselli etmek istiyor
İçim acıdı resimde bana
Bahçe duvarının yanında
Gölgelerin düştüğü ortancalar
Kendi içlerinde oynaşmalar
Ürküttü beni
Birde yalnızlık
Duvar ördü
Duygularımın önüne çaresizlik
Dönüp kapansammı bilmem
Yatağın ılık karanlığına
Bir his var içimde
Sanki bir şeyler olacakmış
Çıkıp gelecekmişsin gibi
Biraz daha bekledim
Sessizliğin beklentisinin
Boşuna olduğunu
İnandırabilmek için yüreğime
Sonra...
Odamın loş karanlığında
Sigara dumanlarıyla dans eden resmine
Yine yanıldığımı söylerken
Ağladım
Yüreği yananların gözleri ıslak olurmuş