Yine Yanan Benim, Bendeki Sen

Köyünden, memleketinden uzak düşen
Birini görsem, seni hatırlıyorum
Yüzümdeki her acıda, her hüzünde
Seni görüyoru, seni yaşıyorum

Kanlı gözyaşım hep içime akıyor
Derde, kedere seninle koşuyorum
Karanlıklar hiç etrafımda bitmiyor
Ateş oldum ardın sıra çağlıyorum

Of be of, ey ben! Hep dertlere gömüldüm
Gamı, kederi, acıyı yaşıyorum
Her an her zaman sen bensin, ben sen
Ey perişan ben; dost, kardeş görmüyorum

Bitmeyen nice ahlar, vahlar var bende
Yüreğimle, ruhumla tükeniyorum
Her acı, her çile,  her bir gözyaşımda
Sönmeyen, kor ateş gibi yanıyorum

Yuvasız kuşlar, gülsüz dallar gibiyim
Tükeniyorum ey ben, ey bendeki sen
Bilinen tek şey, sen bendensin ben sende
Garip Çobanoğlu'yum, ey bendeki olan sen

Mehmet Çobanoğlu
15.09.2018
İstanbul