Yine Yalnızım Kalbimdeki Sen Gibi

Gözlerinle kaşlarının karası
En derin yaradır yar yarası
Ne merhemi vardır ne kabuk tutan yarası
Acısı sanki kılıç yarası
Yine yalnızım kalbimdeki sen gibi

Baş ucumda olsan da sen
Aranıp durdum yıllarca ben
Gönlüme değmeyen tek sevgi senden gelen
Yine yalnızım kalbimdeki sen gibi

Beklediğim tek bir kelime biliyorum ki gelmeyecek yine
Gönlüme vurdum kelepçe
Gönlümle gönlünü gömdüm
Dehlizlere çırpınıp dursun sensizliğe
Yine yalnızım kalbimdeki sen gibi

Bu şiiri yazarken duygulandım da ben Anlamıyorsun sen gönül derdinden
Sevgi denilen kelime biliyorum ki çıkmayacak yine dilinden
Yine yalnızım kalbimdeki sen gibi

Yağmurlu bir akşamdı her yanımı hüzün sardı
Ne çayın ne sigaranın tadı vardı
Solan sanki sol yanımdı
Yine yalnızım kalbimdeki sen gibi

Gurbet ellerde bir solukluk nefese düştüm
Yorgun gözlerimle çekilip kenara dizlerimi büktüm
Hatıralarımda ağlatan kadere küstüm Cananımın hatrına çaresizliği de gördüm
Gelip geçen ömrümün her anını süzdüm
Yalnızlığa mahkummuş benim özüm
Yine yalnızım kalbimdeki sen gibi

Özlemek nedir bilir misin
Gözlerimi kapatırım rüyama gelirsin Aldığım her nefese sen sinersin i
İçinden kendi kendine söylenir
Ya kendini yer ya tüketirsin
Yine yalnızım kalbimdeki sen gibi

Sevgi denilen kelime yine düştü dilime
söz geçiremez oldum gönlüme
Sardım yine güne geceye
Beklediğim tek bir cümle sevmişim seni iyi ki de
Ve dirildiğinde ruhum cansız bedenimde
Mukaddes bir hatıra olacaksın yalancı sinemde
Yine yalnızım kefenimle birlikte kabirde