İlkbaharda patikalarda gezerken!
Derinliğimde bir yaren arardım.
Açılamazdım, saçılamazdım…
Kalbimin ritimlerini yadsıyamazdım!
Arıyordu, aranıyordu, kimseler bilmiyordu!
Ne derler kaygısı her zaman galebe çalıyordu.
Kaygılar bırakmalı artık yakamı, bunaldım.
Yalnız ve çaresizlikten bittim ve daraldım!
Gülü, güzeli, raks eden bülbülü görüyorum!
Görmem yalnızlığımı gidermiyor, içim gidiyor.
Bakıyorum, söyleniyorum, yalnız beni duymuyor.
İçimdeki nedamet ve yalnızlık asla terk etmiyor.
Kayıt Tarihi : 16.3.2007 13:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!