Kayıp aranıyor…
Soğuk bir şubat gecesinde,
Birbirine hiç de benzemeyen kar taneleri altında kaybettim kendimi
Yürüdüm yollarda
Karşıma çıkan her insana sordum
“Gördünüz mü şöyle uzunca, biraz toplu, neşeli, biraz da sendeleyen, birini, kimseyi umursamadan hani? ”
“Yok” dediler “görmedik”…
Akrep ile yelkovan yapmıştı üzerine düşeni.
Ne de olsa zamanı gelmişti artık…
Yıl 2005…
Yalnızız yine ey kalp
Sen ve ben…
Aradık ama bulamadık
Ya ben çok mütevazıydim
Ya da sen kar tanesi kadar saf ve başka eşi olmayan birini istedin.
Neyse kalbim dedim ya yalnızız yine
Akrep ve yelkovan şükürler olsun size…
Yaptınız üzerinize düşeni…
Güle güle ey koca ama bana dar gelen dünya
İyi bak kendine
Mutlu ol artık, gidiyoruz biz
Kalbim ve ben…
Yalnızız.
Yine iki kafadar ve yine yalnız…
Kayıt Tarihi : 5.8.2008 05:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!