Yine Sonbahar Şiiri - Dağlar Özügüç

Nedense ben sevemedim sonbaharı
Yıllar geçti unutamıyorum bir türlü
Rıhtımda boynu bükük ağlayanları
Yaprakları ve o hazin ayrılıkları
Sonbaharın rengi bile kavruk sarı
Göç saati gibidir sabahları
Dün gece geçti gitti turnalar.
Takip etti peşinden kırlangıçlar
Pencerem yüreğim gibi boş kaldı
Bir soğuk rüzgar esmeğe başladı
Sahilde bir an İçimiz titredi
Bu sabah baktım boynu bükük
Gönül bahçemdeki çiçekler
Menekşeler çoktan öldüler,
Soldu sarardı biçare sümbüller
Gülümün boynu büküldü
Serçelerim ilk kez üşüdüler
Dün gece sokakta gördüm
Evsizler ateşin başında kongredeler
Onlarda şehri terkediyorlar
Sıcak iklimlere göç ediyorlar
Bakın işte gidiyorlar ben çok üzgünüm
Bu sabah sanki şehir boşalıyor
Sadece bu sebepten sabahları sevmiyorum
Sonbaharı hele hiç sevmiyorum