Yine Sonbahar Şiiri - Ercan Keskin

Yağmur yağarken bekliyorum seni
Şişekler ateş çaksın parıldasın
Mevsimler yansın seni hatırlasın
Sonbaharda nemli gözlerini

Katran karası o gecelerimin
Dilden düşmeyen ayrılık şarkısı
Gri bulutlu gündüzlerimin
Çare bulunmaz gönlümdeki yası

Hayallerimde süslü hatıralar
Mutlu günlerin izlerini saklar
Sen olmayınca her şey anlamsızmış
Depreşir her an kapanmaz yaralar

Unutmak çok zor, yeniden başlamak
Daha da zormuş, içimde sen varken
Aşkınla tutsak sensiz çabalamak
Yalan söylemek istemem severken

Sevgi bağları çözülürse eğer
Yeni düğümler umutla atılır
Ölümsüzleşir gökyüzüne değer
Yâd edilirken sonsuza dağılır

Yağmur damlası olunca çiseler
Bazen gözyaşı olur akar gider
Unutulur mu sevinçler, kederler
O zor durumdur olmaz keyfekeder

Yanlışlarımız ve doğrularımız
Dengelendikçe ayakta kalırız
Bütünlüğümüz ve de özsaygımız
Korunduğu ölçüde varız

Önemli olan sevgiyi hak etmek
Sevilmeyi de illaki beklemek
Sevdiğin kadar sevildiğini de
Hiç unutmadan ona göre sevmek

Bazen bu hesap tutmayabiliyor
Çok seviyorken sevilmiyormuşsun
İşte o zaman olanlar oluyor
Bütünlüğünü de bozuyormuşsun

Bütün bunları bilerek severken
Benim değişmez alın yazımsın sen
Hayat mum gibi eriyip biterken
Sana yönelen alev gibiyim ben

Aradığını buldum diye kanma
Aranan mıydın düşün sonra yanma
Her şeye rağmen düşersen bu yola
Olmadı diye karalar bağlama

Renkler ve zevkler sorunu bu şaşma
Her kuşun eti yenmezmiş unutma
Bizleri çeken karşı konulmaz güç
Ortak yaşamı gerçekler sonunda

Duygularımız yaşam pınarımız
Orda aklanır ve yenileniriz
Pusulamızdır şaşmaz rehberimiz
Bizi biz yapan büyük eserimiz

Us'un kudreti kifayetsiz kalır
Can suyumuzdur hayata bağlayan
Tutkularımız anlaşılmaz sırdır
Evrenle bizi candan kucaklayan