Yolun sonu sevgiye çıkıyor her adımda
Elin kınası gibi uçmasın yüreğimizden
Kekre tat olsun salkım salkım bağbozumunda
Yağmurun sesi uyandırsın güzleğimizden
Biz yaşlanalım fakat o her daim genç kalsın
Sönmeyen ateşiyle aydınlansın içimiz
Bizle ve bizden sonra tüm dünyaya nam salsın
Genç yaşlı nesillere örnek olsun ikimiz
Havada kalmasın manifestosu olsun
Karmaşık duygulardan bir bir ayıklansın
Safilikte mükemmel yorum demeti sunsun
Anlaşılmazlıkların girdabından sıyrılsın
Sevgi bir yanıyla güneşe benzer demişler
Doğduğu andan beri dünyayı aydınlatır
Ay mehtaba çıkarken parıldar gök cisimler
El yordamıyla bile kendisini aratır
Vazgeçilmez bir histir onsuz yaşamak hiçtir
Yücelerin yücesi erişilmez bir duygu
Yaklaştıkça büyüyen ilahi bir kudrettir
Ona karşı durmak dayanılmaz bir kaygu
O ertelenemez nefrete dönüştürülemez
Saflığın mihenk taşı gönüllerin sultanı
Dostluğun mahyasıdır yüreklerden sökülmez
Acımasız savaşların yenilmez kahramanı
Karaçalılarla üstünü örtsen yine de
Kendini belli eder hükmünü sürdürür
Akıl sağduyu vicdan tekmil haslet peşinde
Görünmez derinlikte soylu ruhun süsüdür
Sevgi bizim mayamız vazgeçilmez hülyamız
Dünyaya geldiğimiz anda ilk göz ağrımız
Anne sevgisidir ki ezeli baş tacımız
Bizi biz yapan yolda kutsal teminatımız
02Temmuz18
Kayıt Tarihi : 3.7.2018 11:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!