Hani, şarkılar vardı, niyet tutardık,
Papatya falları bakardık
'Seviyor 'çıkınca sevinmek için,
Hatırla biraz...
Hani, umutlar vardı
-Göz yaşıyla sulayıp yeşerttiğimiz-
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
