Yine Sevdalı Gönlüm

Yine sevdalı yufka gönlüm, efkarlandı.
Yüreğimdeki ayazlar artıkça arttı.
Vuslatın olamayacağını anlayınca,
Varlığımın her zerresi, yari andıkça andı.

Yine sevdalı bedenimin, nabzı düzensizleşti,
Yare olan firağım, henüz şifa bulan yaralarımı deşti,
Yarin bereketli gönül tarlalarında ırgat olarak çalışmak,
Benim için mahiyeti açıklanmayan, en manidar işti.

Yine sevdalı dilim, bülbül gibi şakıdı.
Manidar gözyaşlarım her daim içime aktı.
Gülleri andıran yarin gamzeli yanakları,
Öksüz gönlümde en şiddetli narları yaktı.

Yine sevdalı bedenimin nabzı düzensizleşti,
Yare olan firağım henüz şifa bulan yaralarımı deşti,
Tarifi imkansız yarin celali ve haşin bakışları,
Eşine, benzerine rastlanmayan en nadide eşti.

Yine sevda hünerli ellerim, aşkın gergefini dokudu.
Sevda meclisinde aşkın mektupunu dertlice okudu.
Gönül en muhteşem sevda sofrasını sermişti,
Ama iştahtan kesilmiş, günlerden beri toktu.

Yine sevdalı omzuma en ağır barları yüklediler.
Aşkın körelmiş bıçaklarını, yıllanmış sevdalarla bilediler.
Sevda meclisinin en arifleri açtılar ellerini,
Seher meltemleri eserken, Allah’tan yari dilediler.
12/Mart/2010