yine sensizim Ankarada
güneş sensiz doğuyor,snsizliğe uyanıyorum her sabah
güneş acı acı gülümsüyor sensizliğin içime işlemesini sağlayarak
ismini söylüyorum usulca
rüyalarımda buluyorum seni
doya doya bakıyorum,karşılaştığımızda bakmaya korktuğum gözlerine
sessiz çığlıklar atıyorum kimsenin duyamayacağı
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta