Yine sensiz... Şiiri - Mustafa Cilasun

Yine sensiz
Dinlerim sinemin hicranı ahını
Semaya yakaran hıçkırıklarını

Anlatamam
Halime öne sürdüğün maruzatı
Düşmeye görsün sevda olunca

Tanımak
Senin haline ram olarak yaşamak
Seni anlatarak gönlünle uzlaşmak

Sevmek
Gönlün içinde bütünleşmeyi bilmek
Halinle meşk edip aşk nefeslenmek

Dilemeyince
Sen sevmeyi kıstaslara heba edince
Bir illiyet kesp edip gönlü bilmeyince

Ne söylenir ki
Karalar ikliminde baharı hazan derttir
Açsın bahar, murat edenlerin dileğidir

Bir gönül
Sen hissetmeyince kahır içindedir ömür
Çekilir sineye aşk esrarında sabır dilenir

Onca canlar
Damarlarında durmadan akıyordu kanlar
Aşk kime nasip olacaktır o nereden anlar

İhsan ile
Yakaran nefes alan mahzun olan sevdalar
Aşkın dirliğinde, fikrin birliğinde kavuşurlar

Ruhun
Senin varlığın için anlam bulan her uzvun
Mizan için sakladığın özlem senin umudun

Ben ki
Heveslelerimin dinmeyen çekim gücüyle
Nefsim, affedilir telakkisiyle hercümerçtir

Dünya
Yaşanmadan, anlaşılmadan korkulacaksa
Öteleri nasıl özlerim, o ateşi ben neyleyim

Anlamsız
Bir hayatın akışında nemalanan heyhatlar
Günü gelince salacağa benimle konacaklar

Aşksız
Tükenen ömür yanmış zaten gerisi olacaktır
Mana o vakit anlaşılmadığı veçhile anılacaktır