Yine Sensiz Şiiri - Levent Kapısız

Gece ışığa muhtaç oluşundandır öfkeli
Ay hırsızlığında ışık çalmak
Görememek ve sana dokunamamak
Ulaşılmazlığın yıldızlar kadar yakın
Hangi teleskopla baksam sana ulaşmak
Bakışlarının ortasında hilale döner
Kaşların ışıltısında ay karanlığının

Zifte özdeş ışıltısında düşsel karanlık
Yirmibeşinci saatlerin uykusuzluğunda
Süliyetin belirir gece pusunda
Rüyalarda bile kaçamak bakışlar
Gece güneş susuzluğunda buluşmak
Özenilesi ve yaşanası tutkuları taşıyıp
Yılların ötesine aşmak sevda arsızlığında

Utanıp başını eğmek kadar insansı
Düşler sokağına dalmak gece yarısı
Neyana baksam karanlıkta sensin diye
Buharlaşan gölgede kaybolur
Hiçbiri sen değilsin başkası
Ağlasam duyulur
Kimsecikler yok aslında tam sırası

Önüme bakmıyorum
Kırmızı ışıklarda geçiyorum
Bu aşkta ihlali var tüm yazılmış kuralların
Takılan duvakların sana yakışması
Meşguliyetindeyim geziyorum
Şehrin tüm evlilik mağazalarını
Ben senin yerine de seviyorum

Sensiz dünyamda ikimizden
Hayaller kuruyorum sen bilmeden
Ben seviyorum sen susuyorsun
Sonsuzluğunda gece uykusu
Rüyalara dalıyorsun
Her yıl oduğu gibi sevgililer gününde
Beni yine sensiz bırakıyorsun