Yine Sensin! Şiiri - Çizgili Mavi

Yumup da gözlerimi bir gece vakti, kör bir karanlığa,
Dalıp gitmek istediğim rüyalarda,
Dalıp gitmek istediğim hayal, sensin…

Açınca gözümü, sabahın ilk ışığında,
Güneş diye gördüğüm, gün yüzüm sensin…

Görünce yüzünü sıyrılıp kör kuyulardan,
Bahar diye yeşeren, gündüzüm sensin…

Bir sevda masalıdır bu hayat;
Hayat, masal olmasa da…
Sevda masalında hasret, olmazsa olmaz…
Vuslat diye yazdığım, hikayem sensin…

İnceden bir kar yağar bu kente,
Yahut dolu, dolu dizgin bir yağmur…
Eser belki fırtınalar, kavuşmaz karakışlar yazlara;
Bahar diye geldiğim, mevsimim sensin…

Güneş, ay, ay tutulması, yıldızlar…
Gecesi izbe, gündüzü kapkara bulutlu,
Başımı kaldırıp yerden, şükrettiğim…
Cennet diye bildiğim, gökyüzüm sensin…

Görünce gözlerini, cennetten bir köşe bilip,
Huzura eren, kalp sızım sensin.!

Sensin ey gecem, ey gündüzüm, ey yanan ömrüm;
Kor cehennemde, ateşten gömlek…
Yandıkça kül olduğum, yangınım sensin…

Bize düşmez vuslat, bu kahpe dünyada;
Gençliğimi ziyan ettim, geç kalmışlığımsın…

Yanmakla dinmez, ağlamakla geçmez,
Güldürmez… Hiçbir vakit;
Gülüşüne Cennet sığdırdığım, dar vakit sensin!