Yine Seninle Şiiri - Suat Aydın

Delirten rüzgarlarındayım yine sevdanın
Uçsuz bucaksız yollarındayım
Yürüyorum;
Sabahlara kadar bomboş kaldırımlarda
Aklımda sen
Yüreğimde sen
Yalnızlığımda seni arıyorum...
Nerdesin ay yüzlüm
Kim bilir nerelerdesin
Hangi yaban ellerde senin ellerin
Dudakların kimi öpüyor
Kime sarılıyorsun ben yokken
Kim ısıtıyor bedenini diye düşünüyorum bir an
Uyanıyorum haince bir kabustan sessizce,
Bilmiyorum...
Tekrar dalıyorum sonra...
Yüreğim kanıyor
Sensizliğin boş saatlerinde
Arıyor gözlerim
Düşlerimde seni görüyorum hala
Karanlıklara karışırken seni;
Arkanı dönüp gittiğini
Bana el sallayıp veda ettiğini görüyorum
Düşlerim soğuk kabuslara dönüyor
Kışlar geliyor uykularıma
Terleten,aleviyle yakıp kavuran kışlar
Uyanıyorum uykumdan...
Sen yoksun
Sen yoksun yanımda
Yanı başımda
Sarılmıyorsun aslında
Sarmıyorsun bedenimi
Islatmıyorsun dudaklarımı
Avutmuyorsun yüreğimi
Kendime geldiğimde yine mum ışığında düşünür buluyorum kendimi
Loş odamda senli sensiz gariban duvarlar bakıyor yüzüme
Bir kez daha anlıyorum seni ne kadar çok sevdiğimi
Kıskandığımı başkasından
Bir kez daha anlıyorum hayatımın anlamını
Yüreğimin yolunu buluyorum belki de
Belki de..
Bilmiyorum bebeğim...
Allah büyük...
Kısmet...
Elbette kısmet diyorum sessizce.
Seni dilemekten başka Allah’a yakarışım olmadığına göre
Allah yolumuzu açık etsin...