Yine senin,
Yağmur yağmur gözlerin,
Artık sil gözünü, gül!
Derdini söyler misin?
Bazen akarsın gürül gürül,
Bazen yerinde serinsin,
Birden köpürür dinersin;
Bir çavlana gelirsin,
Sepken sepken çiselersin,
Durmadan uzakları gözlersin! ..
Yine senin,
Hüzün günlerin...
Niye ki sen böyle, hep hüzündesin?
Durgun durgun akan, sular gibisin,
An be an içime, sızar inersin...
İlkin hep gülerdin, şimdi sinersin,
Bazen bir içimlik su; içimdesin,
Bazen de uçsuz bucaksız denizsin...
Yine senin,
Hüzün günlerin...
Verdim ellerimi, bana vermedin,
Küstün mü bana? Sordum, söylemedin!
Çakmak çakmak yandı, mavi gözlerin,
İçimde kaldı o, en son sözlerin...
İçini eriten ateştir senin,
Hiç dayanamaz buna tenin,
Gidelim oraya, bizim yerimiz,
Güzeldi o günler, yalnız ikimiz...
Yine senin,
Hüzün günlerin...
Geldi işte geldi, bak; sevenlerin!
Aç kalbini söyle! Nedir, ne derdin?
Yeter bitsin artık, hüzün günlerin,
Yine bana dönüp, gülsün gözlerin,
Son defa içime, aksın gözlerin,
İlk önce sen bana, her gün ne derdin? !
Gülsün şimdi gülsün, mavi gözlerin...
(17.05.1998-Adana)
Arif TatarKayıt Tarihi : 9.8.2008 01:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevgi, fedakârlıktır... Sevgiyi büyüten, besleyen açıklıktır... Sevgiler, hiçbir zaman çıkmaz yolda kalmamalıdır... Sevgileri açıklamak, en iyi ilaçtır; hiçten sebepler, sevgileri yıkmamalıdır... Görüyoruz; bitirilen sevgilerin altında, ölümsüz bir sevgi vardır; bu, bazen acı vermeye bürünerek karşı sevgiliye gelir... Tabii ki bu şekilde bir örtüye bürünmüş bir sevgi, yara almıştır artık! .. Siz siz olun, sevginizi bütünleştirin; yani, her fırsatta bunu açığa vurun; gözleriniz, bunu anlatsın... Hayalda bile olsa sevgiyi yaşayın; yaşayın! Sevdiğini haykırmak, boşuna değil; bir tür yansımadır... Ne güzel... Allah, bize sevmeyi verdi! Ayrıca istemeyi de verdi... Bu bizi sonunda nereye götürür biliyor musunuz? ! Hep sevgide kalın! Daima el ele! ..
![Arif Tatar](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/08/09/yine-senin.jpg)
Yine senin,
Hüzün günlerin...
Niye ki sen böyle, hep hüzündesin?
Durgun durgun akan, sular gibisin,
An be an içime, sızar inersin...
İlkin hep gülerdin, şimdi sinersin,
Bazen bir içimlik su; içimdesin,
Bazen de uçsuz bucaksız denizsin...
Yine senin,
Hüzün günlerin...
Verdim ellerimi, bana vermedin,
Küstün mü bana? Sordum, söylemedin!
Çakmak çakmak yandı, mavi gözlerin,
İçimde kaldı o, en son sözlerin...
İçini eriten ateştir senin,
Hiç dayanamaz buna tenin,
Gidelim oraya, bizim yerimiz,
Güzeldi o günler, yalnız ikimiz...
Değerli dost,
Başarılı ve anlamlı çalışmanızı severek okudum....yürekten alkışlıyorum....
Başarınızın devamını diliyorum.
Sevgi saygı sizedir...
Hüzün günlerin...
Geldi işte geldi, bak, sevenlerin,
Aç kalbini söyle, nedir ne derdin?
Yeter bitsin artık, hüzün günlerin,
Yine bana dönüp, gülsün gözlerin,
Son defa içime, aksın gözlerin,
İlk önce sen bana, her gün ne derdin? !
Gülsün şimdi gülsün, gülsün gözlerin...
Değerli kalem ..yüreğinize sağlık..Saygılar selamlar..
TÜM YORUMLAR (25)