Hayatta vereceğim son nefesim
Çölde esen rüzgar gibi ısıtmalı yüreğini
Dalına tutunan son yaprak gibi
Ruhum sonbaharda kopsada
İlkbaharda yeniden yeşeren
Yaprak olurum yüreğinde
Yine sende can bulurum..
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Sevgili Muzaffer kardeşim, anamızın karnından sonra bence en güzel mekanı terkederken bile yureğin hâlâ sevgi dolu, O anda onu yitirmemek bu toprağın insanına yakışan bir düşüncedir bence. Çünkü Atalarımız da böyle düşünüp böyle yaşamadılar mı?
Siir yolculuğunda sana yoğun duygular, sağanak düşünceler ve bereketli sözcükler diliyorum. Yolun açık olsun.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta