Yine Seni Severim Şiiri - Halil Topaç

Başı duvara değil, tüm dağlara çalsalar.
Hiç birinden korkum yok, yine seni severim.
Dar kafesin içine, zincirle bağlasalar.
Hiç birinden korkum yok, yine seni severim.

Cehennemin narını, döşek diye serseler.
Başucuma taşları, koyup yastık etseler.
Dünyanın yedi katı, yorgan diye örtseler.
Hiç birinden korkum yok, yine seni severim.

Senli gördüğüm rüya, gerçekle kâbus olsa.
Kâbusların içinde, günler çileyle dolsa.
Düşlerim birer çeyrek, umutlar yarım kalsa.
Hiç birinden korkum yok, yine seni severim.

Alıp başımı gitsem, başı yüksek dağlara.
Dağların karı kadar baş bürünse aklara.
Deli misali gibi, düşsem uzun yollara.
Hiç birinden korkum yok, yine seni severim.

Sokak sokak dolansam, kapı kapı dilensem.
Hiç zoruma gitmiyor, seni yanımda bilsem.
Sürüm sürüm sürünsem sürünerek gidersem.
Sürünerek gelirim, yine seni severim.

Uzun kalınca sicim, sarkıtsalar boynuma.
Ellerimi bağlayıp, götürseler koynuma
Derme çatma bir sehpa, uydursalar boyuma.
Onlardan önce itip, yine seni severim.