Yine Seni Düşüneceğim3

Yine Seni Düşüneceğim3

Umut yüklü kervanlara
Rehberdir duygularım,
Bana düşen senli an-lara
Koşar adımlarım…
Kızıl bir gecede düşse de hayalin,
Yine sana yazacağım.
Karanlıklara gömülsen,tükense de halin
Güneşi,sabahı ve beni yanıma aldım
Bekle beni!
Yine sana koşacağım.
Yine seni düşüneceğim…
Kör –topal,yalın ayak sürünerek sana geleceğim.Kalemimden dökülen mavi duygularla,kağıtlara aktarılan ve dört nala koşan “senli” kelimelerle sana geleceğim.boşalırcasına yağan yağmurların her bir tanesine ismini yazıp,seni kucaklayacak her toprağa,her taşa seni emanet edeceğim.yine sana sesleneceğim…Kısık ve cılız kalan haykırışlarımla,anasından yem bekleyen yavru kuşların gagasıyla,ölüm döşeğinde bir hastanın son nefesinde,uçurum kenarında,denize ulaşıp kendini ummana atan nehirlerin şırıltısında,Dede Korkut’un Kopuzunda,Sultan Süleyman’ın libasında,
Bilge Tonyukuk’un ölçülmez zekasında,Sinan’ın şerefesinde sana sesleneceğim…
Yine sana sesleneceğim..
Anadolu delikanlısının nasırlı ellerinde,nazlı gelinlerin duvaklarında,çocukların dünyayı dönderdiği çemberlerinde,papatyalar,leylaklar,bilmem kaç renkte demet demet fışkıran kır çiçeklerinin kokularında sana sesleneceğim. Yine seni düşüneceğim Çirkin kız.Çirkinliğinin kaybolduğu,çirkinliğinin hep düştüğü şafaklarda,karanlığın oturduğu gecelerde ve bu karanlıkta ışık ışık bakan çirkinliğinde,merhamette,adalette,güvende,bütün vicdanlarda seni düşüneceğim.
Yine seni düşüneceğim.
Kılıçların kestiği her yarada,leke leke sevgi açan her tende,görünce parlayan her gözde,
Senin için dökülen her kanda bir damla da ben olsaydım.
Yine seni düşüneceğim.Sensiz hissettiğim ağırlığımda,sensiz göçüp uçmağa gittiğim diyarlarda ve sensiz son duam okunurken İmam’ın “ey cemaat nasıl bilirdiniz” cümlesinde,Cemaat’ ın “ bir çirkine çirkinliğiyle gitti” cevabın da ve yine son fatiha”larla seni düşüneceğim.

Mustafa ŞİMŞEK