Yine sen, yine sen, yine sen

Bir rüzgar olup
Ulaşılmazlığının bacaklarına dolansam da
harman gibi savursam seni

Islak ve sıcak tek vücut olsa
Bir yılan
Nasıl sarılıyorsa gövdesine ağacın

İki ayağımı bir pabuca sokan
Ah o kıvrım kıvrım ilik…

Sana açlığımın üstesinden gelmek
Susuzluğumun altından kalkmak
Yağmur, yaş…
Zaman…
Mekan…
Ciddi bir arkaplan… gerektiriyor

Şöminenin karşısında çıtır çıtır yerken seni
Çayır gözlerini benden ayıramasa
Kanmak kelimesi

İpe sapa gelmezliğini dizginlesem de
Ormanlarının ta içlerine girip
Gölgelerine sokulsam

Tımar edilmiş atlar gibi
O ezber bozan cesaretin
Benim için dünyaları yaksa

…

Geceler kafi gelmese
Yanardağlar yetmese
Ömür bitse bile sana doymak bitmese…