Sen gittin gideli buz kesti yüzüm
Yıktığın kaşımda yine sen varsın
İlendi dizlerim; can, sıkar düzüm
Yettiğin başımda yine sen varsın
Akıldan; çıkmıyor şahin gülüşün
Beni benden aldı, müşfik oluşun
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
