Sen gittin gideli buz kesti yüzüm
Yıktığın kaşımda yine sen varsın
İlendi dizlerim; can, sıkar düzüm
Yettiğin başımda yine sen varsın
Akıldan; çıkmıyor şahin gülüşün
Beni benden aldı, müşfik oluşun
Keder mi neşe mi? çekip gidişin
İttiğin döşümde yine sen, varsın
An be an özlemin: Ecel’e döndü
Hanemin ocağı; küllenip, söndü
Üstüne baykuşlar, tünedi kondu
Sıktığım dişimde yine sen varsın
Ermeden çiçeğe yazım, kış oldu
Tükendi, ümidim hayal düş oldu
Viran olan şehre kehle, baş oldu
Yittiğin kışımda yine sen, varsan
Kırıldım ve lakin, deva bulamam
O, yoksa yeminle mutlu olamam
Cemali der beteri canlı kalamam
Tattığım aşımda yine sen, varsın
Ben seni silemem can gibi yarsın ..
H.C.ÖRS (Cemali), Ankara 01.12.2024 (21:05) (Arşiv-380)
Kayıt Tarihi : 1.12.2024 00:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sonsuz sevgi ve saygılarımla
TÜM YORUMLAR (1)