gözlerimin ardında
kontrol edemediğim
tonlarca yaş
gizlendi
her nefes alışımda
bir damla kendini kurtarıyordu
daha fazla duramazdım
buralarda
günün neresindeydik
bırakıp gitmeye engel
işlerim varmıydı
bilmiyorum
nereye gideceğimi bilmeden
oturdum koltuğa
bazan sessizce,
bazan hıçkırıklarla
ağlıyordum
anladım
sana gidiyordum
dışarda lapa lapa
kar
içimde kavuşamamak korkusu
yollar kapanırsa
ya da kapanmışsa oralarda
yürürüm diyordum
engel tanımıyordu
sana gitme istegim
sarıldık sıkıca
gözlerinde yine sana kıyamam diyen
bakışların
ağladık,
hiç soru sormadın
her şeyi biliyor, anlıyor
gibiydin
saatler sonra döndüm
sen olmasan
hayata yenileceğim
ben
sen sevgisinden şüphe duymadığım
asla terketmeyeceğini bildiğim
sevgisin.....
yaşamak için nefes
ölmek için bahanne gibi
Kayıt Tarihi : 24.2.2003 12:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (2)