Kışın yazı kovaladığı gibi,
Yazda kışı kovaladı,
Ben ise yürürken gecenin karanlığında,
Ne bir ses vardı nede bir seda,
Yalnız küçük bir ışık,
Umut verdi saf ve temiz yüreğime,
Gece karanlık,
Ve ay da parlaktı,
Sen göründün,
O karanlık gecede,
Parlayan bir melek gibi,
Hayat eledi,
Yıllar yıprattı,
Ve yaş itibariylede,
Sen olgunlaştın.
Ve kalbimde kan yerine,
Yine sen vardın...
Kayıt Tarihi : 8.5.2015 14:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Furkan Boztaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/05/08/yine-sen-vardin-6.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!