Sen yine uzaktasın
Ama sensizliğin İstanbul kadar yakın
Hasretin yakıyor kursağımı
Bacalardan tüten isler gibi
Kulağımı çınlatıyor ismini anışım
İskelete kalkan vapurun sesi gibi
Hayallerin ortasında yarınımın beyaz gelinlik
Mavi sular üstünde olan bembeyaz kız kulesi gibi
Yine ben Beşiktaş’ta bir parkta
Sensizliğin sarhoş mezelerini kuşlara atmaktayım
Salıncakların eteğine bırakıyorum düşlerimi
Sallanıyorum
Sensizliğin üşütmeli umutlara
Ve her yer kalabalıklaşıyor
Anılarıma inat
Kırılır sevdamın kürekleri
Bırakıp sensizliği gidesim gelir
Gidemem haykırırım martılara
Seni seviyorum
Kayıt Tarihi : 24.11.2018 10:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!