Herşey boşken dünyada
Birtek sen vardın bana.
Gözlerim ışıldadı;
Çünkü seni gördüm karşımda.
Bir kelimenle savrulur saçım.
Bir tebessümle kuruldu tahtım.
Kalbimin atışını bilemem ki ben;
Seni mi özledim ki aniden?
Sevdiğim, sevdiceğim!
Belki beni bilmezsin.
Tanısan severdin.
Şu kalbimi yerle bir ettin.
Tek taraflılık ayrı zormuş.
Kalp nasıl yetişirmiş hepsine?
Kalbim sanki bir sürgün yeri...
Sorsan yine: der yine..!
(18.01.2017)
Mümine AltayKayıt Tarihi : 16.2.2017 03:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!